Ik weet het nog heel goed. Ik zag Pien voor het eerst rond mei 2020. Pien had toen nog de naam Rosie. Pien trok meteen mijn aandacht maar omdat ik al 4 honden had heb ik het laten gaan. Dat dacht ik, maar Pien bleef maar in mijn hoofd zitten… Constant zocht ik haar weer op in de site van Beppie …In goed overleg thuis besloten wij Pien te adopteren!
Van Pien was niet veel bekend, waarschijnlijk een huishond geweest die gedumpt is in een speeltuin. Gewoon van een brommer gegooid. Pien heeft moeten rennen voor haar leven omdat er in de speeltuin een roedel leefde die Pien als indringer zagen.. Pien is gevlucht naar een glijbaan met een huisje en daar troffen Engels rescuers haar aan. Wat heeft Pien geluk gehad dat Linda en Sharon zich over haar hebben ontfermd. Dat heeft haar waarschijnlijk van de dood gered.
Pien is op 2 oktober 2020 aangekomen in Nederland. Een mooi bescheiden hondje met een prachtige mooie vacht; vooral haar staart, die was oranjeachtig. Dat vonden wij toch zo mooi. Pien kwam in een druk huishouden terecht waar al meerdere honden en katten leefden en nog leven. Vier honden waarvan er twee ook uit het buitenland kwamen en twee katten, ook uit het buitenland. Pien nam het allemaal rustig op. De eerste dagen heeft Pien rust genomen. Zij genoot van de warmte, aandacht en liefde.
We hebben haar heerlijk gedoucht en tot onze verbazing was Pien niet oranjeachtig van kleur maar heel mooi wit met een prachtige witte staart! Toen dit te voorschijn kwam hebben wij hier enorm om gelachen ( Pien was oranje van kleur door het zand in Turkije) . Pien en baasjes hebben best wat hobbels moeten overwinnen. Pien had een enorme verlatingsangst en blafte veel vooral in de nachten. Op een gegeven moment was ik zo moe dat de moed in mijn schoenen zonk. Maar wij hebben niet opgegeven en Pien vond steun bij Fay en Saar haar roedelgenoten.
Ook het wandelen was spannend. Pien blafte tegen vrachtwagens, brommers en fietsers. Nu gaat dit goed!
Ook de verlatingsangst is verdwenen. Pien weet dat zij thuis is en heeft haar rust gevonden. Andere honden tijdens het wandelen vindt Pien nog steeds spannend.
Soms heeft zij bananen in de oren en trekt zij haar eigen plan. Nu ruim anderhalf jaar verder kan ik zeggen: ” Pien is thuis”. Ze geniet van de aandacht, het wandelen en Pien is de rust zelfe. Ze is gek op haar vriendin Fay en in Saar heeft zij een speelmaatje gevonden. Pien is ook dol op haar andere baasje; Jos . Als zij die ziet besta ik niet meer (haha). Ook kan zij het prima vinden met de kattendames en kattenheer.
Op 2 oktober is het leven van Pien in Nederland begonnen en is zij uitgegroeid tot een mooi dame die nu een maatje meer is geworden😊
Van Pien ontvangen wij veel liefde en ik hoop dat zij nog vele gelukkige jaren krijgt binnen ons gezin.
Dank Beppie en stichting Kas Dog Foundation dat jullie Pien ons hebben toevertrouwd!
Annelies, Jos en Pien en vriendinnen en vriendje!
