In de zomer van 2020 had ik mijn baan opgezegd vanwege gezondheidsproblemen. Ik ben ‘s avonds ook vaak alleen, met een man en volwassen kinderen die voetballen (o.a. 2x per week trainen) en de kinderen ook regelmatig bij hun partners zijn. Dus ging het kriebelen, zouden we een hondje adopteren? Een beetje gezelschap voor als ik alleen ben. Ook bij dochter Irene was de wens groot. En natuurlijk gingen Johan en Joris ook overstag. We vinden puppies natuurlijk schattig, maar wilden juist een hondje een kans geven dat in een asiel zat. Puppies vinden gauw een huis, wat oudere hondjes minder snel.
Via de broer en neef van Beppie kwamen we bij KasDog terecht. Foto’s en filmpjes werden bekeken en we vielen allemaal op Elmo. Op dat zielige koppie en het enthousiaste hondje op de filmpjes. Nog geen jaar oud. En toen ging het heel snel. Beppie kwam op huisbezoek en Elmo mocht komen. En heel snel ook! Eind oktober zou Mike naar Nederland komen met een aantal honden en Elmo kon mee.
Onderweg vanuit Turkije was hij 1 jaar geworden en op 3 november kwam hij na 3,5 dag in de auto reizen aan in Zutphen. Irene (op 4 november jarig, dus een mooier cadeau kreeg ze niet) haalde hem met Johan op. Wat een zielig hondje kregen we. Maar al heel snel was hij gewend. De eerste week kon Johan wel regelmatig ‘s nachts naar buiten en hij was niet in een bench te krijgen. Dus hebben we de bench weg gedaan en hem zelf laten kiezen waar hij wilde slapen.
En wat een lot uit de loterij hebben we. Natuurlijk is hij soms ondeugend, maar niet vaak. In het begin veel last van de darmen gehad, maar ook dat gaat nu goed. Gek op heel veel andere honden. Ridgback James van 1 jaar en Dog Sara van 3 zijn favoriet. Rondjes rennen met zijn hondenvriendjes en spelen is een feestje. Sneeuw is mooi, water is leuk en elke modderplas moet onderzocht worden (heerlijk in liggen). Met zijn grote neus snuift hij alles op, wat helaas ook vorige zomer tot een bezoek aan een dierenkliniek in Duitsland leidde, omdat hij een grasaar had opgesnoven die klem zat en wat levensbedreigend is. Onder narcose is het ding toen verwijderd.
Maar wat een makkelijke hond is het. Mee op de boot, naar stadjes, terrasjes, restaurants, het mooiste was de zee en dan vooral het strand. Van een iel hondje van ongeveer 20 kilo is hij gegroeid naar een ‘echte’ hond van bijna 28 kilo. Zo blij als je thuiskomt en hij even alleen is geweest. De auto gaat hij niet graag in, maar hij doet het wel, we hoeven hem er niet in te tillen. Gelukkig spuugt hij niet meer in de auto zoals in het begin. Hij doet veel voor snoepjes en met elk speeltje is hij blij. Speeltjes worden wel de dag zelf al helemaal ontleed. Het is een grote kleuter, soms lekker lomp, maar ontzettend lief.
Hij slaapt op de gang naast onze slaapkamer en komt soms even kijken of we er nog wel liggen. Komt dan even op de grond naast het bed liggen en gaat ook weer terug naar zijn kussen om verder te snurken. Want snurken kan hij ook als de beste. Een superlieve hond waar we heel blij mee zijn. Hij is al bijna 1,5 jaar bij ons en zijn allemaal gek op hem en hij op ons. Een lot uit de loterij, dat beseffen we heel goed!
Suzanne, Johan, Joris en Irene Flipse, Amersfoort
